Akt uchwalający Konstytucję dla Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) implementujący Traktat pomiędzy Wielką Brytanią i Irlandią, podpisany w Londynie dnia 6 grudnia 1921 r.

 

 

Dáil Éireann zasiadając jako Konstytuanta w Tymczasowym Parlamencie, uznając, że cała legalna władza pochodzi od Boga dla Narodu, w wierze, że Narodowe życie i jedność Irlandii w ten sposób zostaną przywrócone, niniejszym ogłasza utworzenie Wolnego Państwa Irlandzkiego (inaczej Saorstát Éireann) w wykonywaniu prawa, dekretów oraz uchwala, co następuje: -

 

1. Zbiór praw Konstytucji określonych w pierwszym załączniku niniejszego rozporządzenia jest Konstytucją Wolnego Państwa Irlandzkiego ().

2. Wspomniana Konstytucja powinna być zgodna z artykułami Traktatu zawartego pomiędzy Wielką Brytanią i Irlandią (zwanego dalej "Traktatem"), przedstawionego w II załączniku niniejszego rozporządzenia, któremu zostaje nadana moc prawna. Jeżeli jakieś postanowienie wspomnianej Konstytucji lub jakakolwiek poprawka dokonana na jej podstawie jest niezgodna z którymkolwiek z postanowień Traktatu, to takie niezgodności będą bezwzględnie unieważnione i nie mają mocy prawnej. Parlament i Rada Wykonawcza Wolnego Państwa Irlandzkiego () powinny przekazać niezgodności do ponownego rozpatrzenia i poczynić kroki, które mogą być niezbędne do realizacji zaplanowanego traktatu.

3. Ustawa ta winna być cytowana we wszystkich celach jako Konstytucja Wolnego Państwa Irlandzkiego () - ustawa z 1922 r.

 

Pierwszy załącznik, o którym mowa powyżej.

 

 

Konstytucja Wolnego Państwa Irlandzkiego

(SAORSTÁT ÉIREANN)

 

 

Artykuł 1

Wolne Państwo Irlandzkie (inaczej zwane Saorstát Éireann) jest równoprawnym członkiem Wspólnoty Narodów tworzących Brytyjską Wspólnotę Narodów.

 

Artykuł 2

Wszystkie uprawnienia rządu oraz wszelka władza ustawodawcza, wykonawcza i sądownicza w Irlandii pochodzi od Narodu, a tym samym winna być sprawowana w Wolnym Państwie Irlandzkim (Irish Free State – Saorstát Éireann) za pośrednictwem Organów Państwa, ustanowionych na mocy niniejszej Konstytucji.

 

Artykuł 3

Każda osoba, bez względu na płeć czy miejsce zamieszkania na obszarze jurysdykcji Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) z chwilą wejścia w życie niniejszej Konstytucji, która urodziła się w Irlandii lub której rodzice urodzili się w Irlandii, lub która na stałe zamieszkuje na obszarze jurysdykcji Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) przez okres nie krótszy niż siedem lat, jest obywatelem Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) i winna w granicach jurysdykcji Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) korzystać z przywilejów i podlegać obowiązkom tego obywatelstwa. Każda osoba, która jest obywatelem innego państwa może zdecydować o nieprzyjęciu niniejszego obywatelstwa. Warunki przyszłego nabywania i utraty obywatelstwa w Wolnym Państwie Irlandzkim (Saorstát Éireann) będą określone w ustawie.

 

Artykuł 4

Językiem narodowym Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) jest język irlandzki, ale język angielski powinien być na równi uznawany jako język urzędowy. Postanowienia niniejszego artykułu nie stanowią przeszkody do wprowadzenie szczególnych postanowień przez Parlament Wolnego Państwa Irlandzkiego (zwany inaczej i określany jako „Oireachtas”) dla okręgów i obszarów, w których tylko jeden język jest powszechnie używany.

 

 

 

Artykuł 5

Wolne Państwo Irlandzkie nie uznaje żadnego tytułu szlacheckiego a obywatel może przyjąć takowy za opinią Rady Wykonawczej.

 

Artykuł 6

Wolność człowieka jest nienaruszalna, i nikt nie może być pozbawiony wolności, chyba że zgodnie z obowiązującym prawem. Na skargę złożoną przez lub na rzecz jakiejkolwiek osoby do Wysokiego Trybunału lub jakiegokolwiek innego sędziego, że osoba ta jest bezprawnie przetrzymywana, sędzia może wydać nakaz zobowiązujący funkcjonariusza w którego gestii znajduje się zatrzymany, do jego niezwłocznego doprowadzenia przed sąd wraz z poświadczeniem na piśmie co do przyczyny zatrzymania. Sędzia lub sąd może następnie nakazać zwolnienie takiej osoby, jeśli ta aresztowana została niezgodnie z prawem. Postanowienia te nie mają jednak zastosowania do działań sił zbrojnych Wolnego Państwa Irlandzkiego w trakcie stanu wojny lub zbrojnej rebelii.

 

Artykuł 7

Mieszkanie każdego obywatela jest nienaruszalne i nie można do niego wejść używając siły, chyba że jest to prawnie uzasadnione.

 

Artykuł 8

Wolność sumienia i wykonywania wolnego zawodu oraz praktyka religii są, z zastrzeżeniem zachowania porządku publicznego i zasad moralności, gwarantowane każdemu obywatelowi, i nie może zostać ustanowione prawo, które bezpośrednio lub pośrednio wyróżnia jakąkolwiek religię, wprowadza zakazy lub ograniczenia ich swobodnego wykonywania, lub prawa dającego jakiekolwiek z nich preferencje, ani niewprowadzającego żadnych ograniczeń ze względu na religijne przekonanie lub status religijny, ani niewpływającego uprzedzająco na prawo każdego dziecka do nauki w uczelni korzystającej z publicznych pieniędzy bez konieczności obecności na lekcjach religii, lub dokonującego jakiejkolwiek dyskryminacji w pomocy państwa dla szkół pod kierownictwem różnych wyznań, lub wymuszającego zmianę jakiegokolwiek wyznania, lub prowadzącego do zaboru którejkolwiek z części majątku, jakiejkolwiek wyznaniowej instytucji edukacyjnej, z wyjątkiem celów użyteczności publicznej, oraz za wypłatą słusznego odszkodowania. Z wyjątkiem dodanego do treści konstytucyjnego artykułu wolnego zawodu oraz zastrzeżenia zachowania porządku publicznego i zasad moralności.

 

Artykuł 9

Prawo do swobodnego wyrażania opinii, jak również prawo do pokojowych zgromadzeń bez broni, oraz do tworzenia stowarzyszeń lub związków jest zagwarantowane w celach nie sprzeciwiających się moralności publicznej. Przepisy prawne regulujące sposób tworzenia stowarzyszeń oraz prawo do wolności zgromadzeń, nie mogą różnicować podmiotów ze względu na przekonania polityczne, religijne lub klasowe.

 

Artykuł 10

Wszyscy obywatele Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) mają prawo do bezpłatnej edukacji elementarnej.

 

Artykuł 11

Wszystkie ziemie i wody, kopalnie i minerały, znajdujące się na terytorium Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) i dotychczas nadane państwu lub przeznaczone do użytku publicznego, a także wszystkie zasoby naturalne na tym terytorium (łącznie z powietrzem oraz wszelkimi potencjalnymi formami energii), a także wszystkie królewszczyzny i franchising na tym terytorium, po dacie wejścia w życie niniejszej Konstytucji, należą do Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann), i z zastrzeżeniem trustów, dotacji, leasingu lub istniejących koncesji bądź interesów prywatnych winny być kontrolowane i zarządzane przez Oireachtas, zgodnie z regulacjami i przepisami, jakie powinny być od czasu do czasu [w tym celu] ustanawiane przez ustawodawstwo. Powyższe dobra jednak nie mogą w całości ani jakiejkolwiek części być [spod tego prawa] wykluczonymi, ale jeśli będzie to w interesie publicznym, winny być od czasu do czasu wynajmowanymi w drodze dzierżawy lub licencji, z upoważnienia i pod kontrolą Oireachtas.

 

Artykuł 12

Zostaje utworzona władza ustawodawcza, i zwana będzie Oireachtas. Składa się ona z króla oraz dwóch izb, Izby Reprezentantów (noszącej nazwę "Dáil Éireann") i Senatu (noszącej nazwę "Seanad Éireann"). Wyłączna moc stanowienia prawa na rzecz pokoju, porządku i dobrego rządu Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) przysługuje Oireachtas.

 

Artykuł 13

Izby Oireachtas zbierają się w mieście Dublin lub w innym mieście jakie mogą, od czasu do czasu wyznaczyć.

 

Artykuł 14

Każdy obywatel Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) bez względu na płeć, który ukończył dwadzieścia jeden lat, i który spełnia wymagania obowiązującego prawa wyborczego, ma prawo do wyboru członków Izby Reprezentantów (Dáil Éireann), oraz do wzięcia udziału w referendum i inicjatywach. Każdy obywatel Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) bez względu na płeć, który ukończył trzydzieści lat, i który spełnia wymagania obowiązującego prawa wyborczego, ma prawo do wyboru członków Senatu (Seanad Éireann). Każdemu wyborcy przysługuje jeden głos w wyborach do którejkolwiek z izb, a głosowanie jest tajne. Tryb i miejsce skorzystania z tego prawa będzie określone przez ustawę.

 

Artykuł 15

Każdy obywatel, który ukończył dwadzieścia jeden lat, i który nie został uznany za niepełnosprawnego lub niezdolnego do pracy przez konstytucję lub przez ustawę, może zostać wybrany na członka Izby Reprezentantów (Dáil Éireann).

 

Artykuł 16

Nikt nie może być równocześnie członkiem obu izb Oireachtas. Jeśli osoba będąca już członkiem jednej z izb, zostanie członkiem drugiej izby, pierwszy mandat uznaje się za wygasły.

 

Artykuł 17

Ślubowanie przez członków Oireachtas brzmi:

Ja _______________ uroczyście przysięgam prawdziwą wiarę i wierność Konstytucji Wolnego Państwa Irlandzkiego, jako ustanowionemu prawu, oraz że będę wierny jego Wysokości Królowi Jerzemu V, jego spadkobiercom i następcom, z tytułu wspólnego obywatelstwa Irlandii i Wielkiej Brytanii i przestrzeganie zasad wynikających z przynależności do grupy narodów wchodzących w skład brytyjskiej Wspólnoty Narodów.

 

Przysięga zostaje złożona przez każdego członka Oireachtas, przed objęciem mandatu, przed Przedstawicielem Korony lub innej osoby przez niego upoważnionej.

 

Artykuł 18

Członkowie każdej z izb Oireachtas są chronieni przed aresztowaniem w drodze na posiedzenie, w drodze powrotnej i podczas przebywania w obrębie każdej z izb. Nie odpowiadają przed żadnym sądem ani przed organem innym niż sama izba.

 

Artykuł 19

Wszelkie dokumenty i publikacje urzędowe Oireachtas oraz każdej z jego Izb, a także wystąpienia na forum którejkolwiek z Izb, objęte są przywilejem publikacyjnym

 

Artykuł 20

Każda izba uchwala swój regulamin i zasady postępowania oraz kary za ich naruszanie, a także ma prawo zapewnić swobodę obrad, chronić dokumenty urzędowe izby i dokumenty prywatne członków izby, oraz chronić izby i jej członków przed osobami ingerującymi, natarczywymi lub usiłującymi przekupstwem wpłynąć na wykonywanie obowiązków przez członków izby.

 

Artykuł 21

Każda z izb Oireachtas wybiera ze swego grona Przewodniczącego i Zastępcę Przewodniczącego oraz określa ich uprawnienia, obowiązki, wynagrodzenie oraz kadencje.

 

Artykuł 22

Każda z izb podejmuje wszelkie decyzje, z wyjątkami zastrzeżonymi niniejszą Konstytucją, większością głosów członków izby obecnych na posiedzeniu, z wyłączeniem Przewodniczącego lub członka izby prowadzącego obrady, który to posiada głos rozstrzygający w przypadku równej liczby głosów. Liczbę członków, których obecność na posiedzeniu każdej z izb jest konieczna do podejmowania decyzji, ustala regulamin obrad.

 

Artykuł 23

Oireachtas wprowadzi diety dla swoich reprezentantów i może dodatkowo zapewnić im darmowe podróżowanie do dowolnej części Irlandii.

 

Artykuł 24

Oireachtas odbywa co najmniej jedną sesję każdego roku. Winien być zwoływany oraz rozwiązywany przez Reprezentanta Korony w imieniu Króla. Datę ponownego zgromadzenia Oireachtas oraz datę zakończenia sesji każdej z Izb ustala Dáil Éireann.

 

Artykuł 25

Posiedzenia każdej Izby Oireachtas są jawne. Wyjątkowo, w sprawach szczególnej wagi, każda z izb może odbywać posiedzenia niejawne, pod warunkiem wyrażenia zgody przez dwie trzecie obecnych na posiedzeniu członków izby.

 

Artykuł 26

Izba Reprezentantów (Dáil Éireann) składa się z członków reprezentujących ustanowione prawem okręgi wyborcze. Liczba członków Dáil Éireann jest ustalana każdorazowo przez Oireachtas, lecz ogólna liczba członków Dáil Éireann (z wyjątkiem członków wybieranych przez Uniwersytety) musi obejmować przynajmniej jednego przedstawiciela na każde trzydzieści tysięcy ludności, i nie może obejmować więcej niż jednego przedstawiciela na każde dwadzieścia tysięcy ludności, pod warunkiem, że stosunek między liczbą przedstawicieli wybranych z każdego okręgu wyborczego a liczbą ludności okręgu wyborczego według ostatniego spisu ludności jest, w miarę możliwości, taki sam w całym kraju. Członkowie Dáil Éireann są wybierani w systemie reprezentacji proporcjonalnej. Oireachtas dokonuje korekty granic okręgów wyborczych przynajmniej raz na dziesięć lat, ze względu na zmiany w rozmieszczeniu ludności, jednak wszelkie zmiany granic okręgów wyborczych obowiązują dopiero po zakończeniu kadencji Dáil Éireann, w której przeprowadzono korektę.

 

Artykuł 27

Każdy Uniwersytet, istniejący w dniu wejścia w życie niniejszej konstytucji, w Wolnym Państwie Irlandzkim (Saorstát Éireann) ma prawo do wyboru trzech przedstawicieli do Dáil Éireann zgodnie z prawem wyborczym oraz w sposób, określony w ustawie.

 

Artykuł 28

Głosowanie w każdych wyborach powszechnych do Dáil Éireann (z wyłączeniem członków wybieranych przez Uniwersytety) odbywa się, o ile jest to możliwe, tego samego dnia w całym kraju, a dzień ten nie powinien wypadać później niż trzydzieści dni po rozwiązaniu Dáil Éireann i powinien być ogłoszony dniem wolnym. Dáil Éireann zbiera się w ciągu miesiąca od dnia głosowania i nie może obradować przez okres dłuższy niż cztery lata, licząc od daty jego pierwszego posiedzenia (z wyjątkiem wcześniejszego jego rozwiązania). Dáil Éireann nie może być rozwiązany bez zgody Rządu.

 

Artykuł 29

W przypadku śmierci, rezygnacji lub usunięcia członka Dáil Éireann, wakat jest obsadzany w drodze wyborów, w sposób określony w ustawie.

 

Artykuł 30

Senat (Seanad Éireann) składa się z obywateli, których kandydatura zostanie zaproponowana na podstawie ich zasług stanowiących ważny aspekt dla Narodu, w związku z ofiarną służbą publiczną i w związku z ich szczególnymi kwalifikacjami lub osiągnięciami.

 

Artykuł 31

Seanad Éireann składa się z sześćdziesięciu członków. Osoba kandydująca do Seanad Éireann musi spełniać takie same warunki, jak wymagane do kandydowania do Dáil Éireann, oraz musi osiągnąć wiek trzydziestu pięciu lat. Z zastrzeżeniem innych przepisów konstytucji, pierwsza kadencja członka Seanad Éireann wynosi dwanaście lat.

 

 

 

Artykuł 32

Jedna czwarta członków Seanad Éireann jest wybierana co trzy lata z zatwierdzonych list, w którym obszar jurysdykcji Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) stanowi jeden okręg wyborczy a wybory odbywają się na zasadach reprezentacji proporcjonalnej.

 

Artykuł 33

Przed każdymi wyborami członków Seanad Éireann zostanie utworzona lista składająca się z: -

 

(A) trzy razy większej i wykwalifikowanej liczby osób niż członków mających zostać wybranymi, z których dwie trzecie jest nominowana przez głosowanie Dáil Éireann zgodnie z zasadami reprezentacji proporcjonalnej, a jedną trzecią mianuje Seanad Éireann zgodnie z zasadami reprezentacji proporcjonalnej; i

 

(B) osób, które kiedykolwiek były członkami Seanad Éireann (w tym członków mających przejść na emeryturę). Kierują one do Prezesa Rady Wykonawczej pisemny wniosek o dodatnie ich do listy wyborczej.

 

Metoda propozycji i wyboru do nominacji powinna być zdeklarowana przez Dáil Éireann i Seanad Éireann, z uwzględnieniem konieczności zorganizowania reprezentacji ważnych interesów i instytucji w kraju, pod warunkiem, że każdy wniosek będzie sporządzony na piśmie i będzie określał kwalifikacje osoby, oraz że zaproponowany kandydat wyrazi na to zgodę. Tak szybko, jak to jest możliwe lista zostanie utworzona, a nazwiska członków na liście zostaną przedstawione w porządku alfabetycznym wraz z ich opublikowanymi kwalifikacjami.

 

Artykuł 34

W przypadku śmierci, rezygnacji lub wykluczenia członka Seanad Éireann wakat zostanie wypełniony przez głosowanie Seanad Éireann. Każdy członek Seanad Éireann wybrany w ten sposób winien złożyć mandat po zakończeniu trzech lat kadencji, i w ten sposób uzyskany wakat ma charakter dodatkowy w stosunku do wakatów do obsadzenia na podstawie artykułu 32 niniejszej Konstytucji. Kadencja członków wybranych w wyborach po pierwszej piętnastce powinna zostać zakończona na koniec okresu lub okresów, w którym został stworzony wakat członka lub członków Seanad Éireann, w wyniku śmierci, wycofania się lub przejścia na emeryturę, pod warunkiem, że wybór szesnastego członka zostaje uznany jako wypełnienie wakatu utworzonego w pierwszej kolejności.

 

Artykuł 35

Dáil Éireann w stosunku do przedmiotu finansów publicznych określonych i wyjaśnionych w dalszej części ustawy ma władzę ustawodawczą z wyłączeniem Seanad Éireann.

 

Projekt ustawy dotyczącej finansów publicznych oznacza projekt ustawy zawierającej postanowienia dotyczące wszystkich lub niektórych wymienionych spraw: nakładania, uchylania, umarzania, zmiany lub regulacji pobierania podatków, nakładania spłat należności pieniężnych lub obciążeń finansów publicznych w innych celach, lub zmiany bądź zwolnienia od jakichkolwiek takich opłat; rezerwy; wynagrodzenia, kredytów, przychodów, przechowywania, wydatkowania lub kontroli księgowości finansów publicznych; zaciągania lub gwarantowania wszelkich pożyczek, lub ich spłat; kwestii podporządkowanych i wynikających z tych spraw. Powyższe określenia terminów „pobieranie podatków”, „finanse publiczne” i „pożyczka” nie obejmują pobierania podatków, pieniędzy lub pożyczek zaciągniętych przez lokalne władze lub organy na cele lokalne.

 

Przewodniczący Dáil Éireann ogłasza ustawę, która w jego opinii, za projekt ustawy dotyczącej finansów publicznych. Jeśli ustawa przyjęta przez Dáil Éireann zostanie w ciągu 3 dni zakwestionowana przez dwie piąte członków każdej z Izb pismem skierowanym do Przewodniczącego Izby, której są członkami powinna ona zostać wówczas przekazana do Komisji Honorowej składającej się z trzech członków wybranych przez każda Izbę z przewodniczącym, który powinien być starszym sędzią Sądu Najwyższego, i który, w przypadku równej liczby głosów, lecz nie w innym, jest uprawniony do głosowania. Decyzja Komisji w tej kwestii jest ostateczna i wiążąca.

 

Artykuł 36

Dáil Éireann rozpatruje niezwłocznie preliminarz dochodów i wydatków państwa na kolejny rok budżetowy Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann). Akty prawne niezbędne do wejścia w życie uchwał finansowych na dany rok powinny być uchwalone w tym samym roku, z wyjątkami, które mogą być określone specjalnymi aktami prawnymi.

 

Artykuł 37

Pieniądze nie są przydzielane w drodze głosowania, rozdzielczości lub prawa, chyba że cel przydziału podczas sesji zostanie zarekomendowany przez przedstawiciela Korony działającego na podstawie opinii Rady Wykonawczej.

 

Artykuł 38

Każdy projekt ustawy zgłaszany oraz uchwalony przez Dáil Éireann jest przesyłany do Seanad Éireann i może, chyba że jest to ustawa dotycząca finansów publicznych, zostać zmieniony w Seanad Éireann a Dáil Éireann powinien taką zmianę rozpatrzyć. Jednak ustawa uchwalona przez Dáil Éireann i rozpatrzona przez Seanad Éireann powinna być uchwalona nie później niż w ciągu 270 dni od przesłania jej do Seanad Éireann, lub w ciągu okresu dłuższego, który może zostać uzgodniony przez obie izby. Ustawę taką uważa się za uchwaloną przez obie izby w formie, w jakiej została ona uchwalona pierwotnie przez Dáil Éireann, pod warunkiem, że każdy projekt ustawy dotyczącej finansów publicznych jest przesyłany do Seanad Éireann celem zajęcia stanowiska. Najpóźniej po dwudziestu jeden dniach od przesłania do Seanad Éireann powraca ona do Dáil Éireann, który może go uchwalić, akceptując lub odrzucając wszystkie, lub niektóre zalecenia Seanad Éireann, i tak uchwalona oraz nie zwrócona w ciągu dwudziestu jeden dni ustawa uważana jest za uchwaloną przez obie izby. Kiedy ustawa inna niż ustawa dotycząca finansów publicznych została przesłana do Seanad Éireann, może on podjąć decyzję o wspólnym posiedzeniu członków obu izb, w celu obradowania, a nie głosowania nad propozycją projektu ustawy lub jakąkolwiek zmianą.

 

Artykuł 39

Projekt ustawy może być zainicjowany przez Seanad Éireann i jeśli zostanie przyjęty przez Seanad Éireann, powinien on zostać przedstawiony Dáil Éireann. Jeśli Dáil Éireann wprowadzi poprawki ustawa powinna być traktowana jako ustawa zainicjowana przez Dáil Éireann. Jeśli ustawa zostanie odrzucona przez Dáil Éireann, nie będzie ona ponownie przedstawiona w tej samej sesji, ale z własnej inicjatywy Dáil Éireann może ją ponownie rozpatrzeć.

 

Artykuł 40

Projekt ustawy uchwalony przez jedną izbę i zaakceptowany przez drugą izbę uważa się za uchwalony przez obie izby.

 

Artykuł 41

Gdy ustawa zostanie uchwalona lub uznana za uchwaloną przez obie izby, Rada Wykonawcza przedstawi ją reprezentantowi korony do jej uznania w imieniu Króla oraz akceptacji przez Króla. Reprezentant może odmówić zgody lub zastrzec ustawę do uznania przez Króla. Pod warunkiem, że reprezentant korony we wstrzymaniu zgody lub zastrzeżeniu jakiejkolwiek ustawy, działa w granicach prawa, praktyk oraz jak przyjęte to jest w Dominium Kanady.

 

Ustawa zarezerwowana do uznania przez Króla nie posiada mocy prawnej, dopóki w ciągu jednego roku od dnia, w którym została przedstawiona Reprezentantowi Korony do zatwierdzenia przez króla, reprezentant Korony ogłosi przemową lub poda do wiadomości każdej z izb Oireachtas lub przez proklamację, że ustawa otrzymała zgodę Króla w Radzie.

 

Zapisu każdej takiej mowy, wiadomości lub ogłoszenia dokonuje się w Dzienniku każdej z izb, a jej duplikat odpowiednio poświadczony należy dostarczyć do właściwego urzędnika, aby mógł być zachowany w rejestrze Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann).

 

Artykuł 42

Po otrzymaniu zgody króla, ustawa jest sporządzana w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach przez urzędnika lub urzędników Dáil Éireann wyznaczonych do tego celu. Jedna kopia jest w języku irlandzkim, a druga w języku angielskim (z których jedna kopia powinna być podpisana przez przedstawiciela Korony oraz zostać wpisana do rejestru w biurze urzędnika Sądu Najwyższego określonego przez Dáil Éireann). Kopie te będą rozstrzygającymi dowodami dotyczącymi przepisów prawa, a także w przypadku konfliktu między dwiema złożonymi kopiami, rozstrzygającą będzie ta podpisana przez przedstawiciela Korony.

 

Artykuł 43

Oireachtas nie może uznać za sprzeczne z prawem, działań, które nie były za takie uznane w momencie ich podejmowania.

 

Artykuł 44

Oireachtas może tworzyć zależne legislatury z uprawnieniami ustalonymi przez prawo.

 

Artykuł 45

Oireachtas może ustanowić już istniejące, funkcjonalne lub zawodowe rady, reprezentujące społeczne i gospodarcze dziedziny życia Narodu. Ustawa o powołaniu takiej rady określi jej prawa, kompetencje i obowiązki, a także jej pozycję w stosunku do Oireachtas i Rządu Wolnego Państwa (Saorstát Éireann).

 

Artykuł 46

Oireachtas ma wyłączne prawo do pozyskiwania i utrzymywania sił zbrojnych na terytorium Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann). Każdy rodzaj sił zbrojnych podlega kontroli Oireachtas.

 

Artykuł 47

Każda ustawa uchwalona lub uznana za uchwaloną przez obie izby może zostać zawieszona na okres dziewięćdziesięciu dni na pisemne żądanie dwóch piątych członków Dáil Éireann lub większości członków Seanad Éireann oraz przedstawiona Prezesowi Rady Wykonawczej nie później niż w ciągu siedmiu dni od dnia, w którym taka ustawa powinna być uchwalona lub powinna być uznana za uchwaloną. Taka ustawa powinna, zgodnie z przepisami dokonywanymi przez Oireachtas, być poddana w referendum do decyzji Narodu, jeżeli jest wymagana przed upływem dziewięćdziesięciu dni, bądź uchwałą Seanad Éireann za zgodą trzech piątych członków Seanad Éireann, lub petycją podpisaną przez nie mniej niż jedną dwudziestą wyborców, a decyzja narodu, oraz większości głosów zarejestrowanych podczas referendum będzie rozstrzygająca. Przepisy te nie mają zastosowania do ustawy finansowej lub projektów ustaw, które zostaną uznane przez obie izby za niezbędne do zachowania spokoju publicznego, zdrowia lub bezpieczeństwa.

 

Artykuł 48

Oireachtas umożliwia składanie przez Naród propozycji ustaw lub poprawek do konstytucji. Jeśli Oireachtas nie wprowadzi takiej klauzuli w ciągu dwóch lat, wówczas na petycję nie mniej niż siedemdziesięciu pięciu tysięcy zarejestrowanych wyborców, z których nie więcej niż piętnaście tysięcy jest wyborcami w danym okręgu wyborczym, ma obowiązek wprowadzić taką klauzulę lub przesłać zapytanie do Narodu o decyzję, zgodnie z przepisami regulującymi referendum. Wszelkie przepisy przyjęte przez Oireachtas przewidujące umożliwienie składania ustawy przez Naród powinny przewidywać,

(1) że takie wnioski mogą być rozpoczęte petycją pięćdziesięciu tysięcy zarejestrowanych wyborców,

(2) że jeśli Oireachtas odrzuci propozycję zainicjowaną w ten sposób, powinna ona być przedłożona Narodowi w celu podjęcia decyzji zgodnie z przepisami regulującymi referendum; oraz

(3) że jeśli Oireachtas uchwali projekt zainicjowany w ten sposób, uchwalenia te podlegają przepisom ustawodawstwa zwykłego lub zmianą konstytucji w zależności od przypadku.

 

Artykuł 49

Z wyjątkiem przypadku inwazji na jego terytorium, Wolne Państwo Irlandzkie (Saorstát Éireann) nie będzie zobowiązane do czynnego udziału w jakiejkolwiek wojnie bez zgody Oireachtas.

 

Artykuł 50

Zmiany niniejszej Konstytucji zgodne z Traktatem, mogą zostać dokonane przez Oireachtas, jednak takie zmiany, uchwalone przez obie Izby Oireachtas, po upływie ośmiu lat od daty wejścia w życie niniejszej Konstytucji, powinny stać się prawem, chyba że te przepisy, po tym jak zostały uchwalone lub uznane za uchwalone przez wspomniane izby Oireachtas, zostały poddane pod referendum. W przypadku takiej zmiany do referendum musi być zgłoszona większość wyborców i oddać swoje głosy, wówczas na rzecz zmiany decyduje głos większości wyborców istniejących w rejestrze, lub dwie trzecie głosów zarejestrowanych. Wszelkie zmiany mogą być dokonane w tym samym terminie ośmiu lat, w drodze ustawodawstwa zwykłego i podlegają przepisom artykułu 47 niniejszej ustawy.

 

Artykuł 51

Niniejszym stwierdza się, że władza wykonawcza Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) jest w rękach Króla, i jest wykonywana zgodnie z przepisami prawa, praktyk i wykorzystania konstytucyjnych regulacji i uprawnień kierowniczych na wzór istniejących w Dominium Kanady, przez Reprezentanta Korony. Winna zostać ustanowiona Rada, dla pomocy i doradztwa Rządowi Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) i winna być wzorowana na Radzie Wykonawczej. Rada Wykonawcza odpowiada przed Dáil Éireann, a składa się z nie więcej niż siedmiu i nie mniej niż pięciu ministrów mianowanych przez Reprezentanta Korony.

 

Artykuł 52

Ministrowie tworzący Radę Wykonawczą powinni być członkami Dáil Éireann. Rada powinna obejmować Przewodniczącego Rady, Wiceprzewodniczącego Rady oraz ministra do spraw Finansów.

 

Artykuł 53

Przewodniczący Rady jest powoływany z nominacji Dáil Éireann. Powinien on wyznaczyć wiceprzewodniczącego Rady, który będzie pełnić obowiązki przewodniczącego w przypadku jego śmierci, rezygnacji lub trwałej niezdolności do wykonywania obowiązków, dopóki nie zostanie wybrany nowy przewodniczący Rady. Wiceprzewodniczący przejmuje również obowiązki Przewodniczącego podczas jego czasowej nieobecności. Pozostali ministrowie, pełniący funkcje członków Rady Wykonawczej są powoływani z nominacji przewodniczącego, za zgodą Dáil Éireann, a on i ministrowie podają się do dymisji w przypadku utraty poparcia większości Dáil Éireann. Przewodniczący oraz Ministrowie powinni kontynuować pełnienie obowiązków dopóki nowy rząd nie zostanie powołany, pod warunkiem jednak, że Oireachtas nie zostanie rozwiązany na podstawie opinii Rady Wykonawczej, która przestała mieć poparcie większości w Dáil Éireann.

 

Artykuł 54

Rada Wykonawcza będzie kolektywnie odpowiedzialna za wszystkie sprawy dotyczące departamentów Stanu administrowane przez członków Rady Wykonawczej. Rada Wykonawcza przygotowuje preliminarz wpływów i wydatków Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) na każdy rok budżetowy i przedkłada go Dáil Éireann przed końcem poprzedniego roku budżetowego. Rada Wykonawcza zbiera się i działa jako organ zbiorowy.

 

Artykuł 55

Ministrowie, którzy nie są członkami Rady Wykonawczej mogą być wyznaczeni przez przedstawiciela Korony, jednak musi być to zgodne z postanowieniami artykułu 17 niniejszej Konstytucji. Każdy taki minister jest mianowany przez Dáil Éireann na zalecenie komitetu Dáil Éireann w sposób określony przez Dáil Éireann, tak aby w pełnieniu swojego urzędu pozostać bezstronnym przedstawicielem Dáil Éireann. Jeżeli zalecenie nie jest akceptowalne przez Dáil Éireann, Komitet może nadal polecać kandydatury do momentu ich zaakceptowania. Łączna liczba ministrów, w tym Ministrów Rady Wykonawczej, nie może przekroczyć dwunastu.

 

Artykuł 56

Każdy minister, który nie jest członkiem Rady Wykonawczej, będzie odpowiedzialny za resort lub resorty będące pod jego opieką i ponosi indywidualną odpowiedzialność przed Dáil Éireann za administrację resortu lub resortów, pod warunkiem, że ustalenia dotyczące Funkcjonalnych lub Zawodowych Rad zostaną wykonane przez Oireachtas. Ci ministrowie lub którykolwiek z nich może, po decyzji Oireachtas, być członkiem i być zarekomendowanym przez Dáil Éireann, do takiej rady. Kadencja każdego ministra, który nie jest członkiem Rady Wykonawczej, powinna obejmować kadencję Dáil Éireann istniejącej w chwili jego powołania. Minister pełni nadal swoje funkcje do chwili wyznaczenia jego następcy i żaden Minister nie może zostać odwołany ze stanowiska w trakcie kadencji w inny sposób niż przez Dáil Éireann, jednak z określonych przyczyn propozycja usunięcia członka może zostać złożona do komisji, metodą ustaloną przez Dáil Éireann, wówczas pozostanie on bezstronnym reprezentantem Dáil Éireann.

 

Artykuł 57

Każdy minister ma prawo do uczestniczenia w obradach i zabierania głosu w Seanad Éireann.

 

Artykuł 58

Powołanie członka Dáil Éireann na ministra nie pociąga za sobą żadnych zobowiązań. Nie musi on rezygnować ze swojego stanowiska ani zgłaszać swojej kandydatury do reelekcji.

 

 

 

Artykuł 59

Ministrowie otrzymują wynagrodzenie, które musi być określone przez prawo, jednak wynagrodzenie ministra nie powinno być zmniejszane podczas jego kadencji.

 

Artykuł 60

Reprezentant Korony, który powinien być mianowany na Gubernatora generalnego Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) powoływany jest w podobny sposób jak Gubernator Generalny Kanady i zgodnie z praktyką obserwowaną przy tworzeniu takich stanowisk. Jego wynagrodzenie jest takie samo jak to, które jest wypłacane Gubernatorowi Generalnemu Związku Australijskiego i naliczane jest z funduszy publicznych Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann). Z funduszy publicznych będą również utrzymane siedziby Gubernatora i resortu.

 

Artykuł 61

Wszystkie przychody Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) pochodzące z dowolnego źródła, a które, z zastrzeżeniem takich wyjątków przewidzianych przez prawo, stanowią jeden fundusz, i są przeznaczone na cele Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) w sposób oraz z zastrzeżeniem opłat i zobowiązań nałożonych przez prawo.

 

Artykuł 62

Dáil Éireann wyznacza Kontrolera i Audytora Generalnego do występowania w imieniu Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann). Będzie on kontrolować wszystkie wypłaty i wszystkie rachunki pieniężne administrowane przez lub z upoważnienia Oireachtas oraz będzie przedstawiał sprawozdania do Dáil Éireann w ustalonych terminach określanych przez prawo.

 

Artykuł 63

Kontroler i Audytor Generalny jest nieusuwalny ze stanowiska, z wyjątkiem ujawnienia niegodnego zachowania lub niezdolności do sprawowania funkcji, a do jego usunięcia wymagane są uchwały Dáil Éireann i Seanad Éireann. Z zastrzeżeniem niniejszego przepisu, zasady i warunki jego kadencji określa ustawa. Nie mogą oni być członkiem Oireachtas oraz nie mogą odpłatnie piastować żadnego innego urzędu lub funkcji.

 

Artykuł 64

Władza sądownicza Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) jest wykonywana i sprawiedliwie administrowana w sądach publicznych, ustanowionych przez Oireachtas, przez powoływanych sędziów. Sądy te obejmują sądy pierwszej instancji oraz Trybunał Apelacyjny zwany Sądem Najwyższym. Sądy pierwszej instancji obejmują Wysoki Trybunał (High Court), który ma jurysdykcję i moc do oceny kwestii i pytań prawnych lub faktycznych spraw cywilnych lub karnych, jak również Sądy o jurysdykcji lokalnej i ograniczonej, z prawem do odwołania, jak określono w ustawie.

 

Artykuł 65

Władza sądownicza Wysokiego Trybunału obejmuje także kwestię ważności jakiegokolwiek prawa, z uwzględnieniem przepisów Konstytucji. We wszystkich przypadkach Wysoki Trybunał (High Court) sam dokonuje orzecznictwa.

 

Artykuł 66

Sąd Najwyższy Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann), nie włączając przypadków, które wiążą się z pytaniami co do ważności jakiegokolwiek prawa oraz z zastrzeżeniem tych przepisów, które mogą być określone przez prawo, ma apelacyjny charakter we wszystkich decyzjach Wysokiego Trybunału. Decyzje Sądu Najwyższego we wszystkich przypadkach są ostateczne i wiążące i nie mogą zostać poddane przeglądowi lub weryfikacji przez inny sąd, trybunał lub organ, pod warunkiem, że żadne z postanowień niniejszej Konstytucji nie będą naruszać prawa osoby do składania petycji do Jego Królewskiej Mości o pozwolenie odwołania się od Sądu Najwyższego i prawa jego Królewskiej Mości do jego do udzielenia.

 

Artykuł 67

Liczbę sędziów, konstrukcję, organizację, podział jurysdykcji i zależności pomiędzy wspomnianymi sądami i sędziami, oraz wszystkie kwestie proceduralne obowiązujących przepisów określi ustawa.

 

 

 

Artykuł 68

Sędziowie Sądu Najwyższego, Wysokiego Trybunału oraz wszystkich innych sądów ustanowionych na mocy niniejszej konstytucji są powoływani przez przedstawiciela Korony na podstawie opinii Rady Wykonawczej. Sędzia Sądu Najwyższego i Wysokiego Trybunału (High Court) jest nieusuwalny ze stanowiska z wyjątkiem ujawnienia niegodnego zachowania lub niezdolności do sprawowania funkcji, a do jego usunięcia wymagane są uchwały zarówno Dáil Éireann jak i Seanad Éireann. Wiek emerytalny, wynagrodzenie i wysokość emerytury takich sędziów oraz deklaracje, jakie mają być przez niego złożone w trakcie powołania, będą określone prawem. Takie wynagrodzenie nie może być zmniejszone podczas ich kadencji. Warunki mianowania sędziów innych sądów i ich tworzenia będzie przewidywać ustawa.

 

Artykuł 69

Wszyscy sędziowie są niezawiśli w pełnieniu funkcji sędziowskich i podlegają tylko Konstytucji i prawu. Sędzia nie może być członkiem Oireachtas, i nie może odpłatnie zajmować innego urzędu lub funkcji.

 

Artykuł 70

Żadna osoba nie może być sądzona pod jakimkolwiek zarzutem karnym bez zachowania należytej procedury prawnej, a sądy nadzwyczajne nie powinny być ustanawiane. Jedynie sądy wojskowe są upoważnione przez prawo do postępowania w sprawach przestępstw przeciwko prawu wojskowemu. Właściwość sądów wojskowych nie będzie dotyczyć ludności cywilnej ocalałej w czasie wojny lub zbrojnej rebelii, i za czyny popełnione podczas wojny lub zbrojnej rebelii, i zgodnie z przepisami określonymi przez prawo. Taka jurysdykcja nie powinna być sprawowana w obszarze, w którym mogą działać sądy cywilne, oraz nikt nie może być usunięty z jednego obszaru do drugiego w celu stworzenia takiej jurysdykcji.

 

Artykuł 71

Członek sił zbrojnych Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) w stanie spoczynku nie powinien być sądzony przez sąd wojenny lub inny trybunał wojskowy za przestępstwo rozpoznawalne przez sądy cywilne, chyba że oskarżenie o takie przestępstwo zostanie wniesione w sposób wyraźny w ramach jurysdykcji sądów stanu wojskowych lub innych trybunałów wojskowych, zgodnie z kodeksem, ustawą lub przepisami dotyczącymi egzekwowania dyscypliny wojskowej, która zostanie uchwalona przez Oireachtas.

 

Artykuł 72

Żadna osoba nie może być sądzona pod jakimkolwiek zarzutem karnym bez obecności ławy przysięgłych, nawet w przypadku zarzutów z tytułu wykroczeń w procesie sądowym przed Sądem Orzekającym, a którego jurysdykcję posiada Sąd Wojskowy (Martial Court) lub inny Trybunał Wojskowy.

 

 

Przepisy przejściowe:

 

Artykuł 73

Z uwzględnieniem niniejszej Konstytucji, ustawy obowiązujące w Wolnym Państwie Irlandzkim (Saorstát Éireann) w dniu wejścia w życie niniejszej Konstytucji, niebędące z nią zgodne, pozostają w mocy i obowiązują do czasu ich uchylenia lub zmiany przez akt Oireachtas.

 

Artykuł 74

Nic w niniejszej konstytucji nie narusza odpowiedzialności za płatność podatków lub opłat należnych za bieżący rok obrotowy w dniu wejścia w życie niniejszej Konstytucji lub poprzedniego roku obrotowego, lub w odniesieniu do każdego okresu kończącego się w dniu lub przed ostatnim dniem wspomnianego bieżącego roku obrotowego, lub płatności, która odbywa się w obrębie lub poprzedniego roku, lub kwoty tego zobowiązania. Podczas bieżącego roku obrotowego wszystkie podatki i cła oraz zaległości powinny podlegać ocenie, być nakładane i pobierane w podobny sposób we wszystkich sprawach, niezwłocznie przed wejściem w życie niniejszej Konstytucji, z zastrzeżeniem korekty wpływów gromadzonych dotychczas. I w tym celu Rada Wykonawcza ma uprawnienia i podlega podobnym zobowiązaniom jak Rząd Tymczasowy.

 

Towary przewożone podczas wspomnianego wyżej bieżącego roku obrotowego z lub do Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann), lub z dowolnej części Wielkiej Brytanii, lub na Wyspę Man nie powinny być traktowane jako towary eksportowane lub importowane. Chyba że Rada Wykonawcza zaleci inaczej.

 

Dla celów niniejszego artykułu, wyrażenie "rok obrotowy" oznacza, rok kończący się trzydziestego pierwszego marca.

 

Artykuł 75

Dopóki nie zostaną ustanowione Sądy dla Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann), zgodnie z postanowieniami niniejszej Konstytucji, Sąd Najwyższy, sądy Hrabstw, sądy sesji kwartalnych i sądy orzekające, istniejące obecnie, powinny na razie kontynuować wykonywanie tej samej jurysdykcji jak dotychczas. Każdy sędzia będący członkiem Trybunału w czasie pełnienia funkcji, gdy niniejsza Konstytucja wchodzi w życie, jest w dalszym ciągu jego członkiem i pełni funkcję na takich warunkach, jak dotychczas, chyba że w przypadku sędziego wspomnianego Sądu Najwyższego lub Sądu Okręgowego, podda się on do dymisji przed Reprezentantem Korony. Wszelkie wakaty w sądach, mogą być obsadzone przez mianowanie dokonane w podobny sposób jak na urząd sędziego w sądach ustanowionych na mocy niniejszej Konstytucji, pod warunkiem, że postanowienia artykułu 66 niniejszej Konstytucji, co do decyzji Sądu Najwyższego w ramach niniejszej Konstytucji stosuje się do decyzji Sądu Apelacyjnego kontynuowanej w niniejszym artykule.

 

Artykuł 76

Jeżeli którykolwiek sędzia Sądu Najwyższego lub jakiegokolwiek z wymienionych sądów hrabstw w sprawie utworzenia sądów na mocy niniejszej Konstytucji, nie jest mianowany za jego zgodą na sędziego takiego sądu, powinien on, na potrzeby artykułu 10 Traktatu, być traktowany tak, jakby przeszedł na emeryturę w wyniku zmiany rządu, dokonanym zgodnie ze wspomnianym Traktatem.

 

Artykuł 77

Każdy istniejący urzędnik rządu tymczasowego w dniu wejścia w życie niniejszej konstytucji (nie będący urzędnikiem, który jest pracownikiem tymczasowym udostępnionym przez rząd brytyjski do Rządu Tymczasowego) musi w tym dniu być przekazany i stać się urzędnikiem Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) i sprawuje swój urząd przez kadencję odpowiadającą jego poprzedniej kadencji.

 

Artykuł 78

Każdy urzędnik, który został przeniesiony z rządu brytyjskiego z tytułu przeniesienia urzędu dla Rządu Tymczasowego, jest uprawniony do świadczeń zgodnie z artykułem 10 Traktatu.

 

Artykuł 79

Przeniesienie administracji służb publicznych, której nie było przed datą wejścia w życie niniejszej Konstytucji, do Rządu Tymczasowego, zostaje odroczone do dnia 31 marca 1923 roku, lub dnia wcześniejszego, po uprzednim jednomiesięcznym zawiadomieniu złożonym w Dzienniku Urzędowym. Dzień ten zostanie wówczas ustalony przez Radę Wykonawczą. Wszyscy urzędnicy zaangażowani w zarządzanie usługami służb publicznych w dniu przeniesienia, stają się urzędnikami Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann). Artykuł 77 niniejszej Konstytucji stosuje się do urzędników pełniących służbę w Rządzie Tymczasowym, którzy zostali przeniesieni do Rządu od Rządu Brytyjskiego. Urzędnicy mają być przeniesieni jak gdyby administracja służby przed wejściem w życie Konstytucji stanowiła administrację Rządu Tymczasowego.

 

Artykuł 80

Z poszanowaniem własności majątku, aktywów, praw i zobowiązań, rząd Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann) uznaje się za następcę Rządu Tymczasowego oraz, w zakresie funkcjonalnym każdy departament Rządu Brytyjskiego staje się departamentem Rządu Wolnego Państwa Irlandzkiego (Saorstát Éireann), jako następcy prawnego rządu brytyjskiego.

 

Artykuł 81

Po wejściu w życie niniejszej Konstytucji izba parlamentu wybrana zgodnie z Ustawą Wolnego Państwa Irlandzkiego z 1922, może na okres nie przekraczający roku od daty wejścia w życie, (ale pod warunkiem uwzględnienia przez jego członków postanowień artykułu 17 niniejszej Konstytucji), posiadać wszelkie uprawnienia i kompetencje przyznane przez Dáil Éireann niniejszą Konstytucją. Pierwsze wybory do Dáil Éireann na mocy artykułów 26, 27 i 28 niniejszej konstytucji odbędą się jak najszybciej po upływie roku.

Artykuł 82

Niezależnie od postanowień zawartych w artykułach 14 i 33 niniejszego dokumentu, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszej Konstytucji pierwszy ustanowiony Seanad Éireann będzie działał w następujący sposób: -

• Pierwszy składa się z sześćdziesięciu członków, z których trzydziestu zostanie wybranych a trzydziestu nominowanych.

• Trzydziestu nominowanych członków jest powoływanych przez Prezydenta Rady Wykonawczej, który podczas dokonywania takich nominacji ze szczególnym uwzględnieniem zapewnienia zastępstwa dla grup lub partii nieadekwatnie reprezentowanych w .

• Trzydziestu wybranych członków jest wybieranych przez na zasadzie proporcjonalnej reprezentacji.

• Spośród trzydziestu nominowanych członków, piętnastu, którzy zostaną wybrani w drodze losowania, będzie pełniło funkcję przez cały okres dwunastu lat, pozostałych piętnastu będzie sprawowało swój urząd przez okres sześciu lat.

• Spośród trzydziestu wybranych członków pierwszych piętnastu wybranych sprawuje swój urząd przez okres dziewięciu lat, a pozostałych piętnastu sprawuje swój urząd przez okres lat trzech.

• Po zakończeniu okresu urzędowania tych członków, nowi członkowie wybierani są w sposób przewidziany w artykule 32 niniejszej Konstytucji.

• Przypadkowe wakaty zostaną obsadzone w sposób przewidziany w art. 34 Konstytucji.

 

Artykuł 83

Przyjęcie i zaakceptowanie oraz wprowadzenie w życie Konstytucji przez zgromadzenie konstytucyjne i Brytyjski Parlament, winno być ogłoszone tak szybko jak to możliwe, lecz nie później niż szóstego dnia grudnia tysiąc dziewięćset dwudziestego drugiego roku (06.12.1922), przez proklamację Jego Królewskiej Mości i wejdzie ona w życie na podstawie tej proklamacji.

 

Tłumaczenie:

mgr Bogusława Balska